pfffff......wat 2 reflectie brieven aan anderen allemaal in mij teweeg kunnen brengen......
Het zingt in mij, doordat de tranen mij schoonwassen en zicht geven op die ik
werkelijk ben en wil zijn.....zo voelt het tenminste voor mij nu.
Als ik de telefoon net neerleg voel ik alleen maar Liefde!!
Zó mooi om nu te mogen ervaren aan de lijve, dat er blijkbaar iets in mij is geopend
van die ik wezenlijk ben en ook altijd heb willen zijn maar waar ik dus heel wat 'levenslessen' voor nodig had.
Een telefoontje vanmiddag van mijn beste vriend, die met mij deelde hoe het was geweest voor hem om mijn brief te ontvangen aan het eind van het jaar, waarin ik hem vertelde hoeveel hij voor mij betekende.......
Ik voelde me ter plekke stil worden, zacht worden en nam waar bij mezelf hoe moeilijk ik
het nog vond om die lieve woorden te ontvangen....maar ik kon het!!
Ik kon het binnen laten komen en me totaal erdoor laten beroeren en het heerlijk voelen stromen tot in mijn kern.
Net werd ik gebeld door de vrouw van M., die we afgelopen vr. ten grave hebben gedragen.
Zij moest even met me delen wat het met haar had gedaan om van mij een brief te ontvangen vol met herinneringen van gezamenlijke momenten tussen M. en mij.
Ze had net de roos water gegeven, die ik haar en haar kinderen had gegeven als steunbetuiging aan degenen, die achterbleven. En nu 'moest' ze me bedanken. Mij bedanken?.....
'Ja, ik was de enige tussen al die paar honderd mensen, die aan hen had gedacht'.....
'Ja maar...'.....ineens merkte ik dat ik even weer in het reflex schoot van de aandacht van me afhalen , maar ik herstelde en kon me openstellen en ontvangen.
Wat een geluk heb ik toch om zulke lieve mensen om me heen te hebben, die zich laten zien en zo mij weer leren mezelf te laten zien!
Wat een Liefde om me zo te helpen me te her-inneren wat het belangrijkste is op deze aardbol: je unieke Zijn....
Wordt 2011 het jaar van het 'grote' leren???......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten