Verlies heeft een doel.....

“ In het ergste verlies dat je hebt meegemaakt

   ligt misschien wel het grootste geschenk verborgen”.

   Byron Katie

Ik kom er steeds meer achter hoe waar dit blijkt te zijn, maar ooh….wat kan het toch ook een enorme pijn doen om zo’n cadeau ook te leren aannemen….

Op momenten waar ik “verlies” lijd komen als vanzelf herinneringen naar boven vanuit mijn verleden over pijnlijke verliesmomenten.

Ik ben er nu achter, dat die herinneringen niet voor niets naar boven komen.

Het dient een doel! Het doel zie ik in het feit dat ik iets te leren heb op dat moment van die ervaring uit het verleden.

Spring ik dan een gat in de lucht bij het besef dat ik op deze manier een cadeau krijg aangereikt? Euhhh…nou nee! Tenminste, meestal niet…. want het zijn in mijn menselijke beleving geen fijne herinneringen……

Het zijn herinneringen, die me hebben doen lijden!

Lijden onder het verdriet, dat ze bij me veroorzaakten. Soms zo erg, dat Leven geen feest meer voor mij was.

Maar op één of andere manier was er altijd toch het besef dat ik wat te doen heb in deze wereld en kreeg ik kracht om (hoe dan ook) verder te gaan.

Verder te gaan om tot zover nu te kunnen komen om langzaam te begrijpen wat mijn taken hier zijn in dit leven, die ik mag vervullen.

Verder te gaan om te kunnen  ervaren dat ik dankbaar kan zijn om alles wat uit die pijn, dat lijden is gegroeid mij maakt tot het mens dat ik nu ben.

Verder te gaan om mensen tegen te kunnen komen, die mij zién en laten weten dat ik er toe doe en dat ik wat te bieden heb in en aan dit aardse bestaan.

Verder te gaan om het vlammetje in mij te laten opvlammen tot een groots vuur voor wie het nodig heeft  om zich aan te kunnen verwarmen…..

Een geschenk……….om door te geven…..

Hemels genot.

Opeens was ze daar
en schreed door mijn hart.
Haar engelachtige passen
beroerden m´n smart.

Ik volgde haar passen.
Lichtvoetig, devoot.
Het was alsof de hemel
zich in mij ontsloot.

De zon ging weer schijnen,
betastte mijn ziel.
Waarmee de donkere,
zwaarmoedige deken afviel.

Dit Goddelijk uitzicht.
Zo helder en puur.
Ontstak weer in mij
mijn goddelijk vuur.